- Hayatın amacını en rahat anlayabileceğiniz yer neresidir?Hayatta ne amacınız vardır?Ne olmak zorundasınız veya nerede olmak zorundasınız.Bu sorulara kendiniz mi cevap vermelisiniz yada size önerilerenleremi yoksa yapmanız için zorlatılanlarımı yapmalısınız.
- Ben şu anda 22 yaşındayım ve halen bu soruya doğru anlamda bir cevap vermiş olarak göremiyorum kendimi.Eğer bu konuda biraz araştırma yapmışsanız ki,eminim bazı dönemlerde bu herkesin sorunu olmuştur.Daha önce hiç yurtdışında bulunmadım,acaba bu kadar baskı sadece güzel ülkemizin bir nimetimi?Doğarsınız belli bir yaşa geldiğinizde okula başlarsınız.Örneğin; akıllı bir çocuk olmadığınız halde,aileniz sizi bir baltaya sap olmak adına pohpohlar ve ''afferin benim akıllı çocuğuma,çok zeki olacak bu çocuk babası,başbakan olacak''gibi cümlelerle kendinizi en başından birşey zanletmenize yol açabilir.Bir bakımada hak vermiyor değilim,onlarda öyle değillermiydi?Kesinlikle!Hani derler ya ''al birini,vur ötekine''aynı hamam aynı tas aslında,sadece jenerasyon farklılıklarınıda göz önünde bulundurursak,biraz evrim geçirme ile aynı şekilde yolumuza devam ediyoruz.Ülkemizde,yaklaşık olarak ölüm yaşı olarak belirlenen yaş 70'dir.Ben şu şartlar altında daha bunun 3 de birini yaşadım denilebilir.Daha bukadar kısa sürede bunları hissedebiliyorsam,ileride daha neler neler olacak kim bilir.Ne yaptım?Güzen bir ilkokul hayatım vardı denilebilir.en azından kafam birşeylere basana kadar.Meğer hayatta kalmak ne kadar zormuş.Birşeylerin farkında varmaya ne zaman başlıyorsunuz biliyormusunuz?Doğal ihtiyaclarınızı karşılamaya kendi başınıza karar verdiğiniz zaman.Örneğin;her ailenin belli bir maddi seviyesi vardır.Eğer beni harçlığım 1 lira ise,ben sadece bir tost ve belki birde çay içebilirim.Peki ya canım çikolata isterse,ne yapmalıyım?Ozaman işte bütün sorunlar başlıyor.İnsar ve hayvanlar,hiç birzaman doymayan yaratıklardır.Eğer birşeyi elde etmek istiyorlarsa bir yolunu bulup o yolda ilerleyebilirler,iyi veya kötü yollarla.Neyse konumuza geri dönelim.Bende bir yolunu buldum,ama çok uzun süre düşündükden sonra.Ne yapsam ne etsem,ne tür birşey kullansam.Birgün karar verdim ve birkaç kız arkadaşımla birlikde okul gazetesi çıkartmaya karar verdim ki,hernekadar ailem bu olaya nekadar sıcak bakmasada.Sıcak bakmama sebebini şu şekilde düşünebilirsiniz;cahil insanlarmıydı?Kesinlikle değillerdi.Ama toplum baskısı herzaman,heryerde ve herşeyden üstündür.Abim gibi gördüğüm bir insan şöyle der''bulunduğun yere uyum sağlamak zorundasın''teknikte doğru bir söz olduğuna eminim.Çalıştığım süre içinde gerçekden uyguladım ve yüzde yüz haklı,doğru.Ben bunu sosyal hayatımda da kullanmaya kararverdiğim zaman kendimden ödün verdiğimi düşünmekden kendimi alıkoyamıyorum,ki öyle.
- Okul yıllarımın son baharında,birde başıma ne gelsin?Liselere giriş sınavı.Tamda bekeldiğim şey.Herkesde bir kargaşa.Ne yapacağım,hangi dershaneye gideceğim,ya kazanamazsam,ya istediğim yere gidemezsem,ya testimi zamanından bitiremezsem,bunları düşüneceğime ölmeyi yeğlerim.Traji komik olarak,bende herhangi bir dershaneye gittim,tabii ki sadece 1 ay için.neden?Marjinalmiydim,sıkıya gelemiyormuydum yoksa gerçekden aykırı olduğum için mi birşeyleri reddetme eğilimim vardı,tam olarak hatırlıyamıyorum.Sonuç olarak dershaneyi bıraktım.Benim için pekde bir önemi yoktu.Buna ne gibi bir yorum yaparsanız yapın.Belkide korkuyordum.Çünkü insanların streslerini eminim sizde benim kadar biliyorsunuzdur.Gel zaman git zaman sınava girdim.Ama ne göreyim?bir kargaşa daha,ağlayanlar sızlayanlar,gelecek acısı çekenler.Sınavda,çözdüm prombelmleri,tabiri-i caiz ise loto oynar gibi..
- Gel zaman git zaman,sonuçlar açıklandı ve kazandım.Turizm meslek lisesi.Dersenizki mutlumuydun?Kesinlikle hayır,toplum baskısı orda da devam ediyor.Saçınmı uzun satanistsin,sivri burun ayakkabımı giyiniyorsun kırosun,marka jeans mi giyiniyorsun tikkysin.Ne zaman bitebiliridiki zaten,imkansız.Sırf bu yüzden başımdan ne olaylar geçti.
- Çok yakında yazıma devam edeceğim.Senelerdir birşeyler yazım çizerim daha hayatımda bana en yakın olarak nitelendirdiğim insanın bile bundan haberi yoktu.Demekki herşeyin bir başlangıcı vardır.En azından bunu kendime göre yaptığım için mutluyum...
